Nazywam się Anna Walentynowicz

Reżyseria
Anna Gryszkówna
Scenariusz
Piotr Rowicki
Występują
Agnieszka Przepiórska, Anna Gryszkówna
duration → 70 minut

„Podobno zapamiętujemy tylko dobre rzeczy. Ile było tych dobrych dni? Kiedy się chciało żyć, kiedy się człowiek uśmiechał. Kiedy mu coś wychodziło, kiedy wszystko się układało?” – pyta bohaterka grana przez Agnieszkę Przepiórską, aktorkę znaną łaźniowej publiczności m.in. ze spektaklu „Ginczanka. Przepis na prostotę życia”.

„Nazywam się Anna Walentynowicz” to opowieść o robotnicy Stoczni Gdańskiej, współzałożycielce Wolnych Związków Zawodowych, która uczestniczyła w najważniejszych wydarzeniach w powojennej Polsce. Urodziła się w małej, ukraińskiej wiosce. Z powodu biedy w wieku dwunastu lat musiała iść na służbę do pobliskiego majątku. W 1950 r. związała swoje życie ze Stocznią Gdańską, najpierw jako spawaczka, potem suwnicowa. Poznała Lecha Wałęsę, Edwarda Gierka, Jana Pawła II i George’a Busha. Była więziona, zwalniana i inwigilowana. Dla wielu stała się legendą, bohaterką Sierpnia '80, inicjatorką Solidarności. Magazyn „Time” nazwał ją „matką polskiej niepodległości” i nadał tytuł Kobiety Roku 1980. Mówiono o niej „niezłomna”, „uparta” i „ambitna”. Podziwiano ją i piętnowano. Przez całe życie zmagała się z osamotnieniem, skrywając przed światem wiele tajemnic. Dlaczego zataiła prawdziwą metrykę i zmieniła wyznanie? Co przeżyła w czasie wojny? Z czym się musiała mierzyć jako samotna matka w komunistycznych realiach? Kogo kochała? Komu ufała? O czym marzyła? I wreszcie, jaki był najszczęśliwszy dzień w jej życiu?


Spektakl bierze udział w 30. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Dominik Gac, Piotr Hildt, Anna Jazgarska, Szymon Kazimierczak, Andrzej Lis, Wanda Świątkowska

 

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

 

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

 

Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego

 


Koncepcja komunikacji i promocji spektaklu: Małgorzata Wach

Projekt identyfikacji graficznej: Zbigniew Prokop

Zdjęcia: Klaudyna Schubert, Dawid Linkowski

Reżyseria
Anna Gryszkówna
Scenariusz
Piotr Rowicki
Reżyseria światła
Mateusz Gierc
Muzyka
Piotr Kaliński
Kostiumy
Maja Witkowska
Scenografia
Maja Witkowska, Anna Kądziela-Grubman, Michał Grubman
Reżyseria materiałów filmowych
Michał Grubman
Multimedia/produkcja filmów
Lemoniada Studio
Operator kamery
Aleksander Trafas
Inspicjentka
Katarzyna Białooka
Występują
Agnieszka Przepiórska, Anna Gryszkówna
Produkcja
Teatr Łaźnia Nowa, Dom Spotkań z Historią
Prapremiera w Stoczni Gdańskiej
14 sierpnia 2022
Krakowska premiera w Teatrze Łaźnia Nowa
1 września 2023
Dom Spotkań z Historią

 

Scenariusz spektaklu powstał na podstawie książki „Walentynowicz. Anna szuka raju” autorstwa Doroty Karaś i Marka Sterlingowa (Wydawnictwo Znak, Kraków, 2020).

Prapremiera spektaklu odbyła się 14 sierpnia 2022 r., w Stoczni Gdańskiej, w rocznicę wybuchu strajków sierpniowych (spektakl nosił wówczas tytuł „Anna”). Produkcją zajęła się Fundacja Nowa Strefa Kultury. Partnerem wydarzenia było Europejskie Centrum Solidarności.

W spektaklu wykorzystywane są archiwa ze zbiorów Europejskiego Centrum Solidarności.

W spektaklu wykorzystywane są zdjęcia autorstwa Aleksandra Trafasa.

Reviews

Agnieszka Przepiórska w roli legendy „Solidarności” zachwyca. Jest to gra, w której od początku do końca nie dostrzega się nic z wysiłku, w której rzemiosło i warsztat pozostają niezauważalne. Bohaterka sztuki zmienia się na naszych oczach, jest jak struna coraz bardziej napięta, ale po kolejnej klęsce podnosi się, walczy. Jest niezłomna, nieugięta, czasem apodyktyczna – w przypadku mężczyzny byłoby to zaletą. Tymczasem tu przedstawia się te cechy jako negatywne, mówi się o niej: trudna, pyskata, konfliktowa. Jej Anna to konsekwentnie poprowadzona postać, stworzona z rozżarzonych emocji, zaskakująca dojrzałością środków aktorskiego wyrazu. Nie sposób oderwać od niej oczu.
Grażyna Antoniewicz
Przepiórska odczytuje swoją bohaterkę głównie przez pryzmat jej niestrudzonej, samoodnawiającej się energii życiowej. Gra ofiarnie, żywiołowo, intensywnie, monopolizując scenę i narzucając spektaklowi szybkie tempo.
Marcin Mindykowski
Spektakl to też ważny głos feministyczny. Twórczynie naświetlają mocno te momenty, w których Anna musi walczyć z ułożonym przez mężczyzn światem, czy kiedy wbrew społecznym normom i zwyczajom przejmuje męskie role i idzie pod prąd.
Katarzyna Flader-Rzeszowska