Odyseja

Tekst i reżyseria
Jakub Roszkowski
Występują
Agata Cejba / Natalia Herman, Jolanta Góralczyk, Krzysztof Grębski, Radosław Kasiukiewicz, Marek Koziarczyk, Agata Kucińska, Konrad Kujawski, Patrycja Łacina-Miarka, Anna Makowska-Kowalczyk, Tomasz Maśląkowski, Grzegorz Mazoń, Piotr Starczak, zespół
duration → Czas trwania: 120 min (1 przerwa)

Czy możliwy jest szczęśliwy powrót po dwudziestu latach nieobecności – z czego dziesięć spędziło się na wojnie, a dziesięć w drodze do domu?

„Odyseja” to spektakl oparty na eposie Homera, opowiadający o pełnej przygód, spotkań z cyklopami, syrenami i bogami podróży Odyseusza – i o tym, co wojna robi z tymi, którzy w niej uczestniczą, oraz z tymi, którzy muszą czekać. To historia widziana oczami walczących, ale i kobiet, dzieci, tych, którzy zostali.

Pełna zwrotów akcji i humoru, momentami wzruszająca i bolesna, „Odyseja” to opowieść o tułaczce, miłości, tożsamości i potrzebie bliskości. Spektakl kierowany do młodej i dorosłej widowni, która chce razem z Odysem zapytać: kim się stajemy, kiedy w końcu wracamy?


Fot. Natalia Kabanow

Tekst i reżyseria
Jakub Roszkowski
Scenografia, kostiumy, wideo
Mirek Kaczmarek
Muzyka
Aleksandra Gryka
Choreografia
Anna Maria Krysiak
Reżyseria świateł
Alicja Pietrucka
Asystentka scenografa
Maria Mordarska
Występują
Agata Cejba / Natalia Herman, Jolanta Góralczyk, Krzysztof Grębski, Radosław Kasiukiewicz, Marek Koziarczyk, Agata Kucińska, Konrad Kujawski, Patrycja Łacina-Miarka, Anna Makowska-Kowalczyk, Tomasz Maśląkowski, Grzegorz Mazoń, Piotr Starczak, zespół
Produkcja
Wrocławski Teatr Lalek

Wrocławski Teatr Lalek

 

Spektakl dla osób w wieku 10+

 

Mała Boska Komedia

 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

MKiDN

 

Patroni medialni

wyborcza.pl

 

Kraków Culture

Reviews

Można podsumować, że „Odyseja” to spektakl na piątkę z plusem. Piątka należy się za warstwy wizualną, aktorską (wszyscy aktorzy rewelacyjnie spisują się w swoich rolach i doskonale wykorzystują okazję, by pograć nieco więcej niż zazwyczaj) oraz koncepcyjną. Przygody, które przeżywa Odys wraz ze swymi towarzyszami, są widowiskowe, nie brak w nich elementów magii czy baśniowości. A plusem, dodatkiem, który otrzymują starsi widzowie, są wszystkie dramaturgiczne smaczki, na jakie decydują się twórcy, a jest ich mnóstwo. Roszkowski stworzył napakowaną wątkami i kulturowymi odnośnikami opowieść o wojnie, w której lalki Barbie i Hulk wpasowują się w bardzo poważną narrację, gdzie na scenie padają słowa skłaniające do refleksji o wojennych traumach („Miałeś wrócić z wojny, a ty przywiozłeś wojnę do domu”).
Katarzyna Mikołajewska
Spektakl poprowadzony jest w taki sposób, by przewartościowywał i niejako wywracał na drugą stronę świat Homera, jednak [...] bez oczywistości i nachalnego dydaktyzmu. Twórcom udało się przygotować przedstawienie wewnętrznie skomplikowane, pełne różnych dramaturgicznych napięć i sprzeczności, a przy tym zrozumiałe, całkowicie przystępne w odbiorze. „Odyseja” Roszkowskiego czerpie w równym stopniu z greckiego eposu i mitologii, co z popkultury oraz estetyki gier wideo. Wobec obu tych porządków reżyser pozostaje krytyczny, zmyślnie pokazując konsekwencje estetyzacji przemocy, obecnej zarówno w antycznych eposach, jak i w komiksach o superbohaterach. Zmieniają się epoki, jedne dzieła tracą na znaczeniu na rzecz innych, ale czy to w historiach o bogach i herosach, czy w popularnych dziś kreskówkach i filmach akcji – wszędzie możemy dostrzec mniej lub bardziej zawoalowaną apoteozę prawa pięści. Twórcy sprzeciwiają się temu zjawisku, zachęcając odbiorców do krytycznego myślenia.
Kamil Bujny
To chyba pierwsze z przedstawień realizowanych w WTL-u z udziałem reżysera mocno zakotwiczonego w dorosłym teatrze dramatycznym [...], którego transfer na scenę dziecięcą nie kastruje z osobistego charakteru pisma i nie wrzuca w utarte koleiny. Nie jest to propozycja dla najmłodszych, ale już dziesięciolatkowie i ich rodzice znajdą w niej materiał do rozmów – nie tylko o mitach i herosach, ale też o zdecydowanie bliższych nam konfliktach, tych rozgrywających się huku wystrzałów za wschodnią granicą i gdzieś o wiele dalej, których ofiary próbują wśród nas znaleźć bezpieczną przestrzeń. Ale też o bardziej prozaicznych powodach, dla których ktoś, na kogo bardzo liczymy, znika z domu i jest uporczywie nieobecny, kiedy najbardziej go potrzebujemy.
Magda Piekarska